Mali właściciele wielkich mózgów.

Rozwój ośrodkowego układu nerwowego przebiega u ludzi wyjątkowo.  Biologia naszego gatunku wymusza na nas wczesne urodzenie, a jego następstwa wpływają na całe nasze życie i to nie tylko w biologicznym, ale też społecznym wymiarze. Nasze dzieci rodzą się z niedojrzałym  mózgiem i rozwijają go intensywnie przez pierwsze lata swojego życia.  Ich bezradność i potrzeby tworzą konieczność opieki ze strony dorosłych i powodują, że ten właśnie, wczesny etap rozwoju jest  najistotniejszy w ich życiu.

Wszystko co je spotyka w tym czasie, będzie miało wpływ na ostateczny stan ich mózgów, a zapewnienie prawidłowych warunków rozwoju jest niezwykle ważne. Neurobiologia rozwoju, oraz jej edukacyjne wcielenie w postaci neurodydaktyki, daje możliwość nowego spojrzenia na rolę rodziców i nauczycieli na tym etapie życia.

Jak dynamicznie rozwijają się mózgi małych  dzieci jakie czynniki środowiska sprzyjają a jakie mogą ograniczyć  ten rozwój. Zwrócę uwagę również na wybrane zachowania dzieci z perspektywy ich neurorozwojowych możliwości i ograniczeń. Wyjaśnię też powody dla których wczesne urodziny, choć stanowiły rozwiązanie ryzykowne i bardzo kosztowne, okazało się dla naszego gatunku kluczowe w późniejszym sukcesie ewolucyjnym. W znacznej mierze  następstwa tego właśnie faktu decydują o naszej wyjątkowości i unikalnych możliwościach jakie posiada człowiek.

• doświadczy najbardziej sprzyjających warunków rozwojowych świadomie zorganizowanych przez rodziców,
• pozna najbliższe otoczenie wszystkimi zmysłami, bez strachu i obaw dorosłych,
• zaspokoi podstawowe potrzeby psychiczne i fizyczne,
• rozwinie swój indywidualny potencjał,
• wzmocni fundament harmonijnego rozwoju i stabilność emocjonalną w życiu dorosłym.

Mózg w pierwszych latach życia