Konferencje EduAkcji

Inny, obcy… za każdym z tych określeń kryje się ból psychiczny równoważny z bólem fizycznym. My, dorośli to wiemy. Wszyscy kiedyś gdzieś byliśmy obcy. Ale, co mają zrobić dzieci, gdy tu i teraz postrzegane są jako inne? Odpowiedzialność za dobrostan “nowych” i zarazem dobrostan całych zespołów klasowych spoczywa na nas, dorosłych.

Małe dzieci – mały problem, duże dzieci – duży problem. Kto nie zna tego powiedzenia? A nastolatek? Każdy rozpoznaje ten moment, kiedy słowa „jak do dzieci” już nie docierają, a skuteczne kiedyś sposoby rozmawiania nie odnoszą już pozytywnego skutku. Co wtedy? To była konferencja o tym, jak pomóc nastolatkom stać się dobrymi młodymi dorosłymi.

Jak wygląda świat po drugiej stronie depresyjnego lustra i jak skutecznie działać, aby wspierać cierpiących adolescentów? Jak pozostać mądrym dorosłym w obliczu samookaleczeń i prób samobójczych? Jak wyglądać mogą relacje rówieśnicze, kiedy naszą misją będzie odbudowa zespołów klasowych? O tym mówili nasi znakomici eksperci!

Jak wspierać rozwój dziecka? Uczestnicy konferencji poznali zabawy ruchowe wzmacniające mięśnie ręki, dłoni i paluszków z wykorzystaniem różnych  przedmiotów. Upewnili się, że rytm, rym i melodia skutecznie wspierają rozwój dziecka. Dowiedzieli się, jak w pełni wykorzystać swoje lokalne środowisko do kształtowania kompetencji XXI wieku.

Dla rodziców mających w swoich domach nastolatków tygodnie przymusowego zamknięcia to szczególny okres. Nagle, z dnia na dzień, nasze nastoletnie dzieci, które wciąż gdzieś mijaliśmy jedynie, pędząc  do swoich spraw, które woziliśmy z zajęć na zajęcia, albo po prostu widywaliśmy jedynie przy śniadaniu i kolacji, były z nami cały czas w domu. To wydarzenie poświęciliśmy nastolatkom w izolacji w związku z pandemią COVID-19.

Jako pedagodzy oraz rodzice – wrażliwi i czuli na dziecko i jego rozwój – błądzimy po omacku, szukając sposobów na wspieranie dzieci i siebie samych w sytuacji kryzysowej. W czasie tego wydarzenia przyjęliśmy, że antidotum na to, co trudne emocjonalnie, może być pobudzenie kreatywności i twórczego potencjału każdego z nas – bez względu na wiek, płeć i pełnioną rolę.

W szkole wszyscy są ważni. Uczniowie, dyrekcja, rodzice. A nauczyciele? Nie zapominajmy, że to bez Waszego komfortu psychicznego i dobrostanu trudno o dobrą szkołę. Tylko czy sami umiecie tak spojrzeć na siebie? Czy wiecie jak czerpać ze swoich zasobów, by nie stracić powołania i nie wypalić się zawodowo? O tym jest nasza konferencja.

Podczas konferencji przyjrzeliśmy się metodom motywowania stosowanym najczęściej w szkole i kilku ich potencjalnym słabościom. Zastanawialiśmy się, co wpływa na zaangażowanie uczniów i dlaczego czasami małe rzeczy przynoszą w motywowaniu i inspirowaniu uczniów duży efekt.

W dzieciństwie powstaje fundament kompetencji poznawczych i społecznych. To okres adaptacji do nieznanych wcześniej zjawisk, wyzwań i możliwości – co wiąże się z odpowiedzialnością dorosłych decydujących o stopniu, w jakim pozwolą swoim podopiecznym na kontakt z nowym. Znajomość zmian, jakie zachodzą w mózgach dzieci, jest kluczowa. Temu poświęciliśmy nasze spotkanie.